[Fr.], bn. en bw. (reële, reëler, reëelst),
1. werkelijk, wezenlijk, inderdaad bestaande (tegenover denkbeeldig of ideëel): reële dingen; een reëel geval; reële gevaren; dat is niet reëel; (natuurkunde) een reëel beeld, dat op een scherm op te vangen, dus onafhankelijk van de zintuigen aantoonbaar is (b.v. op een fotografische plaat of fotocel; tegenover virtueel) ; een reëel getal, dat positieve of negatieve waarde heeft, coll. naam voor irrationale of rationale getallen; de reële waarde van effecten, de werkelijke waarde (tegenover de nominale waarde);
2. (recht) aan een zaak verbonden; heerschappij over een zaak bezittend of verschaffend; het tegendeel van personeel: een reële overeenkomst, waarbij overdracht van een zaak nodig is;
3. intrinsieke waarde hebbend, economisch waardeerbaar: het reële inkomen, berekend naar de koopkracht van het geld;
4. op de werkelijkheid gegrond, daarvan uitgaand, zakelijk: je moet reëel blijven; een reële kerel, die zich houdt aan de werkelijkheid, geen fantast.
