Wat is de betekenis van reëel?

Reëel verwijst naar iets dat op feiten, ervaringen of werkelijke omstandigheden is gebaseerd, in tegenstelling tot hypothetische of denkbeeldige situaties. Het kan ook verwijzen naar iets dat haalbaar is.

(19e eeuw) (inf.) helemaal; echt. "De reëele waarheid": de echte waarheid. • Er was trouwens van die jongen wat te verwachten, omdat hij had, wat ik altijd als een goed teeken voor de toekomst heb aangezien: hij nam scherp en vooral hij nam reëel waar; daarbij had hij een oog voor 't komische en 't humoristische in de omstandigheden...

Het volume van een bepaalde variabele in een bepaalde periode, meestal vergeleken met een voorafgaande periode.

reëel - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: re-eel 1. precies als in de werkelijkheid ♢ het is een reëel gevaar dat hij verdrinkt 2. met de werkelijkheid als uitgangspunt ♢ wat hij wil, is niet reë...

[Fr. réel, van VLat. realis; zie realia] bn & bw 1 (alg.) werkelijk, wezenlijk, inderdaad bestaande; reëel beeld, beeld gevormd door een optisch systeem (lens, spiegel) waarbij de lichtstralen die uit een voorwerpspunt afkomstig zijn, werkelijk samenkomen in een b...

werkelijk; economische waarde hebbend

reële, werklik, wesenlik.

Ook: reële goedschatting of reële honderdste penning. Belasting, geheven in 1711 en seder 1713 jaarlijks, op de bebouwde en onbebouwde eigendommen. Zou bedragen 1 pct. van de waarde. Werd echter gebaseerd op de huurwaarde, waarvan de huurder de vierde, bij gebouwde eigendommen de 5 ½ de en bij bossen de achtste penning moest betale...

werkelijk; wezenlijk; zakelijk.