v. (-en), door de rechter getroffen regeling van het bezoekrecht van de ouder die na de scheiding (van tafel en bed) niet is of zal worden belast met het gezag over zijn minderjarig kind.
(e) In Nederland is de omgangsregeling in het BW opgenomen bij wet van 16.5.1971, Stb. 290, in werking getreden op 1.10.1971. De rechter regelt dit op verzoek van partijen of van een van hen. Door het ontbreken van sancties kan de omgangsregeling echter door een weigerachtige ouder gefrustreerd worden.
Voor België: →bezoekrecht.
