v., een methode om de planning en voortgangscontrole van grote projecten te realiseren.
Een project bestaat uit een veelheid van deelactiviteiten met onderlinge (volgorde) relaties. Deze kunnen worden weergegeven in een netwerk, een diagram waarin de activiteiten worden aangegeven door pijlen (waaraan een waarde, de benodigde tijd, wordt toegekend) en hun relaties door knooppunten.
Bij netwerkplanning onderscheidt men de volgende stappen: het bepalen van de verschillende activiteiten en het vaststellen van de onderlinge relaties, het opstellen van het netwerk, het berekenen van de voor de planning belangrijke grootheden uit het netwerk en het invoeren van een systeem van voortgangscontrole. Netwerkplanning werd ca. 1955 voor het eerst toegepast in de VS voor de coördinatie van subcontracten bij militaire projecten. De toegepaste techniek staat bekend onder de naam PERT (Program Evaluation and Review Technique). Praktisch gelijktijdig werd door Dupont de Nemours een industriële versie ontwikkeld, bekend als CPM (Critical Path Method). De eerste toepassingen van de netwerkplanning-technieken bepaalden zich tot het afstemmen in de tijd van de verschillende deelactiviteiten. Latere ontwikkelingen besteedden aandacht aan de totale kosten van een project en aan het toewijzen van produktiefactoren aan concurrerende activiteiten.
Grote netwerken kunnen slechts met een computer doorgerekend worden. De meeste computers hebben hiervoor standaardprogramma’s ter beschikking.
LITT. A.Battersby, Netwerk (1966); D.Schreiter en D.Stempell, Kritischer Weg und PERT-Methoden zur Planning zeitabhängiger Prozesse (1966).
