v./m. (kronen), kroon als teken van koninklijke waardigheid, vandaar: die waardig heid.
(e) Er bestaan verschillen in de vormen van konings kronen die door onderscheiden koningen worden gevoerd. Als algemene regel geldt dat het een hoofdband is met vijf beugels, bezet met parels, het geheel bekroond met een rijksappel waarop een breedarmig kruis (afb.). In België en Nederland worden de kronen nooit gedragen, maar bestaan wel als een kostbaar uitgevoerd insignum, dat een rol speelt bij de inhuldigingsplechtigheden.
Een wapenschild van een vorst wordt gedekt door een →kroon, oorspronkelijk (zoals ook op het Belg. koninklijke wapen) geplaatst op de het schild dek kende helm. De Belg. koningskroon is gevoerd met rood, de Ned. koningskroon, onmiddellijk op het schild geplaatst, is niet gevoerd. Beide kronen kre gen hun vorm volgens besluit van koning Willem I op 24.6.1816.
Het is gebruikelijk dat bedrijven die het predikaat Koninklijk hebben verworven, boven hun naam op briefpapier e.d. de koningskroon afbeelden,
