(knikkerde, heeft geknikkerd),
1. (ono verg.) met knikkers spelen, een kinderspel dat in hoofdzaak bestaat in het werpen (schieten, pieken of rollen) naar een kuiltje om die eruit te werpen (e);
2. vallen: de steen knikkerde naar beneden;
3. (overg.) (fig.) werpen als (met) knikkers; iemand van de baan, eruit —, met krachtige en soms minder fraaie middelen ontzetten uit zijn functie of positie, opzij schuiven; men heeft hem uit de raad geknikkerd, zijn herkiezing weten te verhinderen.
(e) Bij het knikkerspel krijgt de winnaar gewoonlijk de knikkers die de andere spelers hebben ingezet. Speciaal vervaardigde knikkers (reeds in de 15e eeuw vermeld) waren er van allerlei soorten natuur steen, metaal, glas, porselein, en gebakken klei. De diverse soorten en formaten werden aangeduid met een grote verscheidenheid van namen (o.m. marbels, pottenbakkers, stuiters, kogels") en vertegenwoordigden verschillende waarden. Men gebruikt vrijwel uitsluitend nog glazen knikkers.
