in het algemeen het specialisme in de psychologie waarbinnen men zich bezighoudt met gedragingen, eigenschappen en problemen van individuele mensen. In tegenstelling tot de algemene psychologie (functieleer), waar men zoekt naar universele wetmatigheden van menselijk gedrag, gaat het in de klinische psychologie om begrip van het specifiek individuele (→conflictologie).
Meer in het bijzonder wordt onder klinische psychologie het werk van psychologen in klinieken verstaan; hieronder vallen zowel specifiek psychiatrische inrichtingen, als algemene ziekenhuizen, bejaardenhuizen, verpleegtehuizen voor gehandicapten enz. In beide opvattingen valt een opmerkelijke verschuiving te zien van diagnostische onderzoekactiviteiten (tests) naar therapeutisch werk (→psychotherapie) . LITT. A.Cassee, P.Boeke en J.Barendregt, Klinische psychologie in Nederland (2 dln. 1975).
