v. (-en), (r.k.) liturgische viering waarin een nieuw kerkgebouw officieel door de bisschop en de parochiegemeenschap in gebruik wordt genomen.
(e) De kern van de liturgie van de kerkwijding bestaat uit de toebereiding van het altaar, waarin de relikwieën van een martelaar worden geplaatst, en de viering van de eucharistie. Vooral in de vroege middeleeuwen werd het ritueel uitgebouwd met processies, waterplenging, zalving van de kerkmuren en het betekenen van de vloer met het alfabet (→abecedarium). De wijdingsdag van de kerk wordt jaarlijks door de gemeenschap gevierd.
