inderdaad

betekenis & definitie

bw., 1. werkelijk, wezenlijk, in feite: hij schijnt een luchthartige grappenmaker, maar is hij ernstig van aard; hij heeft — gelijk; 2. als inleiding van een nieuwe zin ter bevestiging van een voorafgaande mededeling, bewering enz.: en —, het bleek zo te zijn; (met de toestemmende kracht) voorzeker, ongetwijfeld: —, ik ken zulke mensen;elliptisch als bevestigend antwoord op een vraag: geloof je dat werkelijk? Inderdaad.