Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

incident

betekenis & definitie

[→Lat. incidere, gebeuren],

I. zn. o. (-en), hindernis, storend voorval; stoornis; m.n. voorval dat een beraadslaging onderbreekt; (in verzwakte opvatting) voorval, onvoorziene gebeurtenis, soms min of meer eufemistisch voor: botsing, geschil;
2.(recht) voorval in een geding waardoor de behandeling van de hoofdzaak wordt onderbroken of vertraagd (e); ii. bn., (meetkunde) een punt gemeen hebbend; zowel tussen punten en lijnen, punten en vlakken, lijnen en vlakken, als tussen lijnen in de ruimte onderling.

(e) Een incident in een rechtsgeding, waardoor de behandeling van de hoofdzaak wordt onderbroken of vertraagd, en kan aanleiding geven tot een tussentijdse beslissing van de rechter, b.v. tot het opdragen van een bewijs, tot het toelaten van een derde in het geding, of waarbij de rechter zich bevoegd verklaart; ook is mogelijk, dat het incident verhindert dat een beslissing in de hoofdzaak wordt gegeven, b.v. de rechter verklaart zich onbevoegd op een exceptie van gedaagde of de rechter spreekt verval van de instantie uit.