m. (-en),
1. dapper krijgsman, strijder die door moed uitblinkt: zij streden als helden; m.n. gezegd van de dapperen uit de voortijd, van wie de onsterfelijke daden in epen en sagen worden herdacht, heros;
2. (in het algemeen) iemand die niet bang is, die het gevaar niet ontziet; hij is geen —, lang niet dapper; hij is een hele — als het op lopen aankomt; het is een met de mond, als men hem hoort spreken lijkt hij zeer moedig, maar als het op daden aankomt, is hij dat niet;
3. iemand die sterk is, naar het lichaam of in bepaalde kennis of vaardigheid: deze herstellende zieke voelt zich nu weer een hele —, voelt, denkt zich veel beter; een — in het drinken, een — aan tafel, die zich bij het drinken, aan tafel dapper weren kan; hij is geen — in het rekenen, kan niet goed rekenen; zij is geen — op het water, voelt zich er niet thuis, kan niet goed zeilen (roeien enz.);
4. iemand die uitmunt door grootse daden: de helden van de 17e eeuw; krachtig strijder voor het geloof: de helden Gods, de geloofshelden;
5. de persoon die het middelpunt van de handeling is in een roman, een toneelstuk enz.: de van het stuk; de schrijver weet bij de lezer belangstelling te wekken voor zijn —; (bij uitbreiding) hij is de — van de dag, van het feest, de hoofdpersoon.
