m. (-s), brandweermaterieel dat een halogeenverbinding bevat als blusstof.
(e) Een halogeenkoolwaterstofblusser gebruikt tetrachloorkoolstof, methylbromide, chloorbroommethaan, chloorbroom, fluormethaan of mengsels daarvan als blusstof. Alleen tetrachloorkoolstof kan in een handpomptoestel toegepast worden, gezien het kookpunt van die stof; de overige halogenen zijn in hermetisch gesloten cilinders (0,5-2 dm3) geborgen, waaraan een drukmedium is toegevoegd. De werking berust op verdringen van de zuurstof rond de brandhaard en het beletten dat zuurstof ernaar toe stroomt. Sommige halogenen hebben een antikatalytische werking. Dit →brandweermaterieel is geschikt voor vloeistofen gasbranden. Het dient niet gebruikt te worden in kleine gesloten ruimten waarin zich personen bevinden (in verband met de giftigheid).
