(fonkelde, heeft gefonkeld), (ook: scintilleren), de snelle wisselingen van plaats, helderheid en kleur, die de sterren vooral bij onrustige lucht vertonen.
Fonkelen ontstaat door de onregelmatige krommingen van de lichtstralen bij het doorlopen van de dampkring met zijn slieren en wervelingen van afwijkende temperatuur en dichtheid. Elke richtingsafwijking van de stralen geeft een verplaatsing aan het beeld van het hemellichaam; elke uitspreiding veroorzaakt lichtverzwakking. De luchtslieren, door de wind meegenomen, trekken voorbij en de waarnemer ziet de ster fonkelen. De kleuren ontstaan alleen bij sterren op geringe hoogte: de aardse straalbreking verschilt voldoende van kleur tot kleur, opdat dan elke kleur haar eigen gekromde weg door de dampkring aflegt, andere luchtslieren ontmoet en onafhankelijk van de andere kleuren fonkelt.
