[➝flint, de fijnverdeelde vuursteen die als basismateriaal diende bij de bereiding], o., bijzonder soort, meestal loodhoudend glas, dat gebruikt wordt voor de vervaardiging van onderdelen van optische instrumenten.
ⓔ Het flintglas onderscheidt zich van het lichtere kroonglas door grotere brekingsindex en sterkere dispersie, hoewel dat niet altijd zo is. De kleur van het flintglas is bij doorvallend licht enigszins geelachtig getint, bij het zeer zware flintglas (tot 80% loodoxide, PbO) zelfs duidelijk geel door de sterkere absorptie van blauw en violet licht. De hoedanigheid van optische systemen (b.v. objectieven voor verrekijkers, microscopen en fotografische camera’s) konden door verbetering van het flintglas langzamerhand tot grote hoogte worden opgevoerd. De lichtere soorten flintglas hebben een brekingsindex van ca. 1,6 terwijl die van de zwaardere soorten groter is, tot zelfs ruim 1,9. De zwaardere soorten zijn zeer gevoelig voor chemische invloeden (b.v. van waterdamp in de lucht).
