[Eng., aangepast antwoord], (ook: flexibility in response), benaming van de politiek-militaire verdedigingsstrategie van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO). Deze strategie is gebaseerd op de uitgangspunten:
1. het voorkomen van oorlog door middel van crisisbeheersing (crisis management);
2. de afschrikking (deterrent), die uitgaat van de kernwapenmacht van de VS;
3. de bereidheid van de zijde van de NAVO om in een gewapend conflict als eerste gebruik te maken van kernwapens. Volgens de meeste defensie-experts is de strategie van de flexible response alleen dan geloofwaardig wanneer de NAVO beschikt over voldoende modern uitgeruste conventionele strijdkrachten; m.a.w.: de ‘atoomdrempel’ moet hoog genoeg zijn.
