Engels taalkundige, *17.6.1890 Keighly, ♱14.12.1960 Lindfield. Na diverse academische functies vervuld te hebben, o.a. te Lahore en Londen, werd Firth hoogleraar aan de universiteit van Londen (1944-56).
Hoewel Firth zelf betrekkelijk weinig heeft gepubliceerd, heeft hij op de taalkunde in Engeland een grote invloed uitgeoefend. Vele van zijn leerlingen hebben grote internationale bekendheid verworven, zoals W.S. Allen, R.H.Robins, T.F.Mitchell en M.A.K.Halliday. Firth is vooral bekend geworden door zijn contextuele betekenistheorie en zijn prosodische analyse in de fonologie. Werk: Papers in linguistics (1934-1951 (1957). Uitgaven: Studies in linguistic analysis, door de Philological Society of Great Britain (1961); door R.H.Robins (in: Trends in modern linguistics, 1963).
