[Fr., Lat. Fulium, naam van een cisterciënzerabdij], m. (-s),
1. lid van een zeer strenge tak van de cisterciënzers;
2. tijdens de Franse Revolutie ben. van een voorstander van de constitutionele monarchie, genoemd naar de vergaderplaats (een klooster van de cisterciënzer-feuillants) waar de feuillants samenkwamen.
De feuillants hadden zich van de radicale jacobijnen afgescheiden en waren doctrinaire aanhangers van de ideeën van de Verlichting. De feuillants hadden in de eerste maanden van 1792 nog de overhand. Door de sterke radicalisering van de revolutie verloren zij geleidelijk hun invloed. De inval van 10.8.1792 in de Club des feuillants, waartoe o.a. La Fayette, Siéyès en Lameth behoorden, maakte een einde aan hun bestaan als partij.
