Lucas, Zuidned. beeldhouwer en bouwmeester, *19.1.1617 Mechelen, †31.12.1697 Mechelen. Faydherbe was te Antwerpen leerling van P.P.
Rubens wiens stijl hij volgde. Hij zette de barokke zwier van Rubens’ schilderijen om in ivoor, marmer of terracotta. Zijn Onze Lieve Vrouw van zeven smarten (1639-40, Begijnhofkerk, Mechelen) en de H. Andreas (Sinte-Michiel, Brussel) stammen uit deze periode. Vanaf 1640 zocht Faydherbe, de grondlegger van de 17e-eeuwse Mechelse beeldhouwschool, een eigen stijl die tot een hoogtepunt kwam in de periode 1660-76. Zijn zeer plastische, dynamische beelden vertonen dan echter vaak gekunstelde houdingen en een gebrek aan innerlijke bezieling.
Belangrijke werken zijn het grafmonument van bisschop Cruesen en het monumentale hoofdaltaar in de Sint-Romboutskathedraal te Mechelen, en het altaar in de kerk te Watervliet (1654). In zijn reliëfs stoffeerde hij de achtergrond vaak met gebouwen, bomen, rotsen en landschappen. Bekend zijn de Kinderdans (Prado, Madrid) naar het Venusfeest van Rubens en de koepelreliëfs in de kerk van Onze Lieve Vrouw van Hanswijk te Mechelen (1675-79). Als bouwmeester ontwierp hij te Mechelen de Onze Lieve Vrouw van Hanswijk (1663), het Begijnhof en Leliëndaal (1662).LITT. B. Libertus, L. Faid’herbe (1938).
