v. (-en), methode om de factoren op te sporen die rekenschap kunnen geven van bepaalde correlaties, m.n. bij psychologische tests. De factoranalyse is een wiskundige techniek, waarbij de veronderstelling is dat testen/of vragenlijstitems die in dezelfde wiskundig afgeleide groepering vallen, ook psychologisch samenhangen.
Zo heeft men bij de ontwikkeling van intelligentietests een onderscheid gevonden tussen verbale en rekenkundige intelligentie. In een aantal gevallen heeft factoranalyse nieuwe inzichten gegeven in de structuur van tests en daarmee ook in de structuur van vaardigheden en persoonlijkheidskenmerken. LITT. H.Harman, Modern factor analysis (1968).