Duits dichter, *7.3.1866 Elbingerode, ♱13.5.1933 Sankt-Georgen. Ernst studeerde o.a. te Tübingen theologie.
Hij was eerst naturalist, maar werd daarna de voornaamste grondvester van het Duitse nieuw-classicisme. Ernst wilde in zijn drama’s de esthetische vormgeving accentueren, maar ook opwekken tot heroïsme. Hij betoonde zich ook in zijn romans een beeldrijk, pakkend en tegelijk sober stilist, die vooral de tragische verhouding persoon-noodlot beschreef. Werken: Der schmale Weg zum Glück (1904; roman), Demetrios (1905; tragedie), Ariadne auf Naxos (1912; toneelspel), Das Kaiserbuch (3 dln. 1923-28; epos), Tagebuch eines Dichters (1934). Uitgave: Ges. Werke (19 dln. 1928 vlg.).LITT. H.P.zu Stolberg, P.Ernsts Ansichten über das Drama (diss. 1952); Der Wille zur Form (Mitt. blatter der P.Ernst-Geselsch. 1957 vlg.); K.Polheim, P.Ernsts Strassenraub Nov. (1962); K.A. Kutzbach, Chronik und Bibl. 1925—33 (1966).
