een kracht F die op een lichaam L aangrijpt, en steeds gericht is naar een vast punt O (het krachtcentrum). Het lichaam beschrijft dan een centrale beweging.
Als gevolg van de wet van behoud van impulsmoment, beschrijft een lichaam waarop een centrale kracht aangrijpt een vlakke baan, en is het oppervlak, bestreken door de voerstraal OL, recht evenredig met de tijd (zie perkenwet).Vele krachten in de natuur zijn centraal, b.v.:
1. De gravitatiekracht (zie gravitatie) tussen de zon en een ander hemellichaam is centraal, en is omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand tussen zon en hemellichaam, of F oc 1/r
2. De baan van het hemellichaam is een ellips (geval van een planeet), een hyperbool (sommige kometen) of een parabool (grensgeval tussen ellips en hyperbool), al naar gelang de beginsnelheid van het lichaam kleiner, groter of juist gelijk was aan een zekere grenswaarde. De zon bevindt zich in één van de brandpunten van de kromme;
2. Bij de tweedimensionale harmonische beweging is de kracht recht evenredig met de afstand tussen lichaam en krachtcentrum, of F oc r (kracht van Hooke). De baan van het lichaam is dan óók een ellips, maar in dit geval bevindt het middelpunt van de ellips, en niet het brandpunt, zich in het krachtcentrum. In bijzondere gevallen kan de ellips een cirkel worden (eenparige cirkelbeweging).
