adolescentie [Fr., zie Lat. adolescere, volwassen worden, opgroeien], v., een levensfase die volgt op de puberteit en aan de volwassenheid voorafgaat, ongeveer tussen 17 en 25 jaar.
De adolescentie is de periode waarin de jonge mens zijn eigen plaats gaat vinden en toegroeit naar de volwassen maatschappij. In deze tijd valt in het algemeen de beroepskeuze, dikwijls ook de huwelijkspartnerkeuze. Tot voor kort vormde deze ontwikkelingsfase geen bijzonder sociaal-psychologisch probleem. Dat dit thans wel het geval is, hangt samen met de snel veranderende maatschappij en de daarmee verbonden maatschappij-opvattingen.
LITT. N.Beets, Volwassen worden (1960); L.de Klerk, Beginnende volwassenheid (1964); L.S. Feuer, The conflict of generations (1969); H.Giesecke, Jung sein in Deutschland (1967);H.Muchow, Jugendgenerationen im Wandel der Zeit (1964); J. P.Hill & J.Shelton (ed.), Readings in adolescent development and behaviour (1971).
