acrofobie' [Gr. akron, uiterste, top, hoogte, fobos, angst, vrees], v. (-ën), hoogtevrees, een ziekelijke en onoverkomelijke neiging tot angst die kan opkomen als men zich bevindt op hooggelegen plaatsen (b.v. op de balustrade van een flatgebouw), maar ook op een ladder e.d.
De angst heeft tot gevolg dat zulke plaatsen vermeden worden. Bij behandeling via gedragstherapie, die dikwijls succes heeft, wordt o.a. door ontspanningsoefeningen een vermindering van de angst bewerkt.
