absorptiecoëfficiënt, (akoestische), de fractie van het opvallende geluidsvermogen die door een oppervlak (b.v. van een akoestisch absorptiemateriaal) geabsorbeerd wordt (symbool aofa). De twee belangrijkste varianten zijn:
1. de absorptiecoëfficiënt volgens Sabine, te meten in de nagalmkamer, 2. de absorptiecoëfficiënt voor loodrechte inval, te meten in de interferometer: een monster wordt aan het einde van een buis geplaatst, waarin vlakke geluidsgolven worden opgewekt; uit de analyse van het geluidsveld in de buis met behulp van een microfoon volgt de absorptiecoëfficiënt.
