O. N.-Amerika, Florida; 20 m.
Synoniem: Q. mínor SARG., Q. obtusilóba MICHX.
Evenals Q. lyráta is deze soort als jonge plant vorstgevoelig. Zover mij bekend komt deze, ook in bladvorm op Q. lyráta gelijkende soort, bij ons niet voor. Enkele oudere exemplaren zag ik in het arboretum „Des Barres” bij Nogent-sur-Vernisson. De bladeren zijn echter veel steviger, terwijl de 1-jarige twijgen dichtviltig behaard zijn en oranje-geel getint.
Bladknoppen bijna rond, bruin en spaarzaam behaard. Bladeren 10-18 cm lang, bovenzijde kaal, glanzend donkergroen, onderzijde eerst dichtviltig behaard, later spaarzaam behaard, grijs, omgekeerdeivormig, gewoonlijk met 2-3 paar zijlobben, waarvan de hoogst geplaatste het meest ontwikkeld zijn, de lobben niet afgerond, min of meer driehoekig; bladstelen 6-10 mm lang, behaard.
Vruchten tot 2 cm lang, aan de top stomp, voor ongeveer de helft door de tamelijk dikke kuip omsloten, bijna ongesteeld.
