tabula rasa

betekenis & definitie

iets waarop of iemand op wie nog geen invloeden van buitenaf werkzaam zijn geweest

uitspraak
[ta-bu-la ra-za] of [ta-boe-la ra-za]

citaat
“Uniek is dat de computer dat doet zonder enige vorm van menselijke kennis over het go-spel te gebruiken. Hij begint als een tabula rasa, met alleen het bord, de stenen en de spelregels. Menselijke partijen krijgt hij niet te zien.”
Bron: Nieuwe go-software leert zichzelf spelen en is al in een maand beter dan wie ook (Bennie Mols, NRC Handelsblad, 18 oktober 2017)

woordfeit
Tabula rasa is een Latijnse woordgroep die letterlijk ‘uitgewist/schoongeveegd schrijfplankje’ betekent. In de tijd van de oude Romeinen werd er vaak geschreven op plankjes die met een laagje was bedekt waren. Je kon het geschrevene eenvoudig uitwissen als je het plankje opnieuw wilde gebruiken. Je had dan wat in het Nederlands vaak een schone lei of een onbeschreven blad wordt genoemd; net als tabula rasa worden deze uitdrukkingen vooral in figuurlijke zin gebruikt.
Tabula betekende in het klassiek Latijn in het algemeen ‘plank, plaat’; een specifiekere betekenis was ‘schrijfplankje’. Het woord leeft in het Nederlands voort als tafel. Het woord rasa is de vrouwelijke vorm van het voltooid deelwoord van radere ‘wegkrabben, uitwissen’.