DECUBITUS

betekenis & definitie

UIT:
'Decubitus in de afgelopen jaren gehalveerd' (Nursing.nl, 15 maart 2012)

CONTEXT:
DECUBITUS wordt gezien als een belangrijke indicator voor de kwaliteit van de verpleegkundige zorg. Ziekenhuizen hebben het afgelopen decennium veel in verbeterpreventie en behandeling van DECUBITUS geïnvesteerd.

:
weefselbeschadiging door voortdurende druk, 'doorliggen'

UITSPRAAK:
[dee-ku-bie-tus]

WOORDFEIT:
Decubitus is het verschijnsel dat een patiënt wonden krijgt doordat er weefsel afsterft; het openbaart zich vooral op plaatsen waar het bot dicht onder de huid zit. Het is volgens Pinkhof geneeskundig woordenboek een van de meestvoorkomende ziektebeelden bij bedlegerige mensen die onafgebroken in een bepaalde houding liggen – het zogenaamde 'doorliggen'.
Het woord decubitus is afgeleid van het Latijnse decumbere 'gaan liggen'. Als medische term is het een verkorting van gangraena per decubitum 'weefselversterf door het liggen'.