m. (-s), gepantserde gevechtswagen op rupsbanden.
© De zware tank (Eng. main battle tank, MBT) is een voertuig van 40—551, bestemd voor de bestrijding van vijandelijke tanks. De bemanning bestaat meestal uit de commandant, schutter, lader/radioman en bestuurder. De hoofdbewapening bestaat uit een kanon van 100-120 mm dat tot op een afstand van 2-3 km een zo vlak mogelijke kogelbaan moet verzekeren. Het schootsveld bedraagt 360°. De loop is vaak glad, d.w.z. niet getrokken. De dikte van de pantsering bedraagt 30-110 mm, het dikste pantser zit aan de voorzijde van romp en toren.
Tegen projectielen met holle lading is het zgn. chobham-pantser ontwikkeld dat bestaat uit twee pantserplaten met een kunststoflaag ertussen. Waar dit type pantser is toegepast is de toren niet gegoten, maar evenals de romp uit vlakke platen opgebouwd.
De secundaire bewapening bestaat uit twee mitrailleurs, een coaxiaal aan de kanonloop in de toren, en de andere, al of niet van binnenuit te bedienen, op de toren. Het motorvermogen bedraagt 600—1100 kW.
Voor het overschrijden van rivieren en water is de tank waterdicht uitgevoerd en voorzien van een op het luik van de commandant te plaatsen, cilindrische koker. Op de bodem rijdend kan een water met een diepte van ca. 4 m overgestoken worden. De commandant geeft via de intercom aanwijzingen voor de bestuurder.
De lichte tank, met een gewicht van 15-251, heeft een bemanning van drie man en een hoofdbewapening van een kanon met gladde loop met een kaliber van ca. 90 mm. Dit type is bestemd voor verkenning en bestrijding van pantserwagens en eventueel andere tanks. Vaak is de lichte tank zonder speciale voorbereiding amfibisch. In het water wordt het voertuig voortbewogen door de rupsbanden, soms (m.n. de Russische tanks) door waterjets. Opvouwbare schermen op en om de romp worden soms als extra uitrusting gebruikt om varend waterhindernissen te kunnen nemen. De lichtste typen hebben als hoofdbewapening een automatisch kanon van ca. 30 mm en zijn bestemd voor de verkenning.
