o., mentaliteit die bestaat in de cultuur van de mens ten opzichte van het milieu.
© Milieubesef heeft in het algemeen betrekking op de mate waarin een persoon de milieuproblemen (h)erkent en zich bereid verklaart aan de oplossing daarvan bij te dragen. Dit impliceert dat milieubesef is opgebouwd uit drie componenten, nl. een kenniscomponent, een evaluatiecomponent en een gedragsintentiecomponent. De kenniscomponent verwijst naar de mate waarin een persoon op de hoogte is van zaken betreffende zijn/haar biofysische omgeving en de daarmee samenhangende problemen. Op individueel niveau betreft dit b.v. kennis ten aanzien van de milieuconsequenties van het eigen gedrag. De evaluatiecomponent verwijst naar de waardering van de (mogelijke) aantasting van het natuurlijke leefmilieu. Een hogere mate van milieubesef gaat gepaard met een sterkere afkeuring van de aantasting van het natuurlijke leefmilieu.
De gedragsintentiecomponent heeft betrekking op de mate waarin men bereid is zijn/haar gedrag zodanig te structureren dat de aantasting van het leefmilieu tot een minimum beperkt blijft. Dit laatste omvat zowel het individueel handelen (b.v. zich milieuvriendelijk gedragen in het huishouden) als het door middel van milieuorganisaties en actiegroepen pogen de aantasting van het leefmilieu zoveel mogelijk te beperken. Genoemde aspecten van milieubesef zijn te beschouwen als noodzakelijke voorwaarden om te komen tot milieuvriendelijk gedrag. Aanwezigheid van milieubesef is echter in veel gevallen niet een voldoende voorwaarde voor het optreden van milieuvriendelijk gedrag. Het blijkt vaak zeer moeilijk een vrijwillige gedragsverandering in een meer milieuvriendelijke richting te bewerkstelligen.
