Een refractor is een instrument waarmee een oogarts of opticien de ooglenssterkte kan meten. Op basis van de resultaten die men krijgt van de refractor, kan men een recept opstellen voor een bril of contactlenzen.
Iedereen die wel eens bij een oogarts of opticien is geweest, heeft door een refractor gekeken. Met behulp van een refractor kan een oogarts of opticien de ooglenssterkte achterhalen, oftewel de oogafwijking die iemand heeft voor kleine of grote afstanden. Daarnaast kan men eventuele cilindrische afwijkingen opsporen. In de optometrie maakt men een onderscheid tussen twee verschillende wijzen van gebruik van een refractor. Bij de ene wijze gebruikt men een zogenaamde foropter, bij de andere wijze een autorefractor.
De foropter is een instrument dat voor de ogen wordt gehangen en waardoor de patiënt of cliënt kijkt. Een van de ogen wordt afgedekt, terwijl men door de andere kijkt naar een zogenaamde Snellenkaart, een kaart met verschillende letters met verschillende grootte. De oogarts of opticien veranderd steeds de lens, totdat men aangeeft alle letters, met name de kleine letters, goed te kunnen waarnemen. Bij een foropter wordt gebruik gemaakt van subjectieve waarnemingen, de patiënt of cliënt moet zelf aangeven of hij of zij goed zicht heeft of niet.
De autorefractor is een instrument waarbij men, via een stelsel van lenzen, naar een afbeelding kijkt. De autorefractor meet dan het beeld dat men ziet, oftewel wat op het netvlies wordt geprojecteerd, met het originele beeld van de afbeelding. Wanneer deze niet volledig overeenkomen, is er sprake van een afwijking in ooglenssterkte. Deze methode is gebaseerd op objectieve waarnemingen, de patiënt of cliënt zelf behoeft bij gebruik van een autorefractor zelf niks aan te geven.
