Ratel, m. (-s), houten werktuig waarmede een kloppend geluid wordt gemaakt; wekker (in een klooster om de monniken te wekken); molenklepper (onrust in eenen molen); den - opslaan, ratelen, geluid maken met den ratel.
*-AAR, m. (-s), -STER, v. (-s), die ratelt; babbelaar, -ster.
*-EN, bw. gel. (ik ratelde, heb gerateld), met eenen ratel geluid maken; (fig.) babbelen, kakelen.
*-ING, v. het ratelen, geratel.
*-MAN, m. (-nen), klepperman.
*-MOND, m. en v. (-en), lastige babbelaar, -ster.
*-SLANG, v. (-en), zek. vergiftige slang.
*-WACHT, m. en v. (-s), klepperman.
