Goedgunner, m. (-s), iem. die in eens anderen geluk belang stelt, beschermer.
*...GUNSTIG, bn. (-er, -st), -LIJK, bijw. toegenegen, welwillend. -HEID, v. gmv.
*...HARTIG, bn. (-er, -st), -LIJK, bijw. goedaardig; Lodewijk de -e (of de vrome), koning van Frankrijk. -HEID, v. gmv.
*...HEID, v. gmv. braafheid, regtschapenheid; (fig.) heb de -, gelieve.... -, (...heden), dienstbetooning, bewijs van welwillendheid.
