Goedgunner
m. (-s), (w. g.) een persoon die jegens iem. of iets welgezind is: hij heeft vele goedgunners, vrienden, begunstigers; — (hist.) geheim medestander van een persoon of van eene partij.
J.H. van Dale (1898)
m. (-s), (w. g.) een persoon die jegens iem. of iets welgezind is: hij heeft vele goedgunners, vrienden, begunstigers; — (hist.) geheim medestander van een persoon of van eene partij.
I.M. Calisch (1864)
Goedgunner, m. (-s), iem. die in eens anderen geluk belang stelt, beschermer. *...GUNSTIG, bn. (-er, -st), -LIJK, bijw. toegenegen, welwillend. -HEID, v. gmv. *...HARTIG, bn. (-er, -st), -LIJK, bijw. goedaardig; Lodewijk de -e (of de vrome), koning van Frankrijk. -HEID, v. gmv. *...HEID, v. gmv. braafheid, regtschapenheid; (fig.) heb de -, geliev...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: