Denken, bw. en ow. onr. (ik dacht, heb gedacht), met zijnen geest of zijn verstand voorstellingen vormen; -aan, -over, -op (iets); wat denkt (meent) gij wel? ik denk er zoo over; dat is mijne manier van -; hij zit gedurig te - (te peinzen); ik heb er waarlijk niet om (beter: aan) gedacht; ik denk (ben voornemens) overmorgen te vertrekken; zie BEDENKEN.
*-SWIJZE, v. gmv.
*...KER, m. (-s), wijsgeer, scherpe geest; Kant was een groot (diep) -.
