Shoegaze is een muzikale stroming die zich kenmerkt door een muur van geluid waarin de zang nauwelijks te onderscheiden is van de, zwaar met effecten bewerkte, gitaren. Het genre is ooit door popjournalisten zo genoemd, omdat de leden van shoegazebands vooral naar hun schoenen stonden te staren op het podium.
Eind jaren tachtig kwam de muzieksoort op in de meer alternatieve circuits en hieruit is het maar kort ontstegen. De muzikanten die shoegaze maakten, waren vaak introverte types die niet makkelijk te interviewen waren en niet bepaald uitbundig op het podium stonden.
Het shoegazegeluid kenmerkt zich voornamelijk door de noise effecten waarmee het gitaarspel wordt bewerkt en de dromerige melodielijnen die door de muur van geluid proberen te prikken. De zangpartijen zijn moeilijk te verstaan, maar tekstueel is de thematiek meestal lieflijk, al zou men dat op het eerste gehoor niet per se vermoeden. My Bloody Valentine is waarschijnlijk de bekendste band in het shoegazegenre. Toen in de jaren negentig de grunge opkwam, werd shoegaze weer vergeten door de popkenners en verdween het naar de kleine zaaltjes van de poppodia.
