Easy tune(s) - (Eng.), gemakkelijk(e) deuntje(s); cocktailmuziek; pittige, vrolijke en licht verteerbare dansmuziek. In het midden van de jaren negentig in Nederland erg populair geworden en veelal gespeeld op verjaardagsfeestjes, in een disco of een zaal. Door velen beschouwd als de muzikale opvolger van de house (muziek). Ook in samenstellingen als easy tuneparty, -kleding enz.
De laatste golf van recycling in de popmuziek, in Nederland gemakshalve bijeengeveegd onder de term ‘easy tune’, heeft het publiek langzaam maar zeker in twee kampen verdeeld. Aan de ene kant staan de ‘easy’-protagonisten, onder wie ‘easytune-party’-organisatoren, die er wat aan verdienen; popjournalisten die zich gelukkig prijzen een trend te hebben ontdekt; en een groeiende schare jongeren bij wie het hersenloos gestamp van house en hardcore de neus uitkomt. Elsevier, 06-04-96
En ook de EO landdag-jeugd die je vroeger moeiteloos herkende aan de wezenloos blije hoofden en easy tune outfit - toen nog helemaal niet in de mode - heeft zijn oude huid afgeworpen en gaat tegenwoordig op in de massa. Nieuwe Revu, 05-06-96
Dat de beste nieuwe easy tunes uit Japan komen (hoor ook ‘Future Listening’ van de voormalige Deee-lite deejay Towa Tei) is niet zo verwonderlijk. Oor, 02-11-96
Niks geen Britpop dus, maar soepele, zonnige, swingende en soms ongegeneerd platte pop, waarin duchtig wordt gestrooid met ‘easy tune’-artikelen als oliedrums, trompetten en zelfs complete (synthetische) orkesten. Oor, 22-03-97
Lenn Aerntzen ‘deed’ als Miss C-Cup enkele jaren de zondag: als voorloper van ‘easy tune’ lekkere slappe hitjes in een oergezellig retrodecor. Vrij Nederland, 26-7-97
Sinds de easy tune-revival van enkele jaren geleden is het, zelfs voor de hipste lieden onder ons, niet langer taboe om in kitscherige etablissementen over de dansvloer te schuiven op de tonen van cocktailmuziek. De Morgen, 28-11-97
