Meestal slechten recht, d.i. eenvoudig; eig. rechtuit, oprecht en eenvoudig, doch de beteekenis van slecht is overheerschend geworden (zi ‘Van heinde en ver(re)’); fri. rjuchten sljucht, gron. slichten recht(Molema, 380 b).
Vgl. Plant.: Siecht ende recht, simple et droict, sans malice; Kil.: Siecht ende recht mensch, sincerus, simplex, apertus; R. Visscher, Sinnepoppen, 2 Schock, X: De menschen in de gulden eeuwe waren slecht en recht; Spieghel, 275: siecht en recht, 97: recht en siecht, Vondel, Salomon, 1238: siechten recht, Huygens, Hofw. 2415: t Hollands slecht en recht; Brederoo II, 159; Van Moerk. 117; Br. v. Abr. Bl. I, XXIII. Ook in het Oostfri. slecht un recht weg; hd. schlecht und recht, recht und schlecht, schlechthin; fri. sljuchtwei. In Zuid-Nederland onbekend.
