Een homeopathisch begrip. Wie met die geneesmethode werkt, gaat uit van stoffen die een vervelende om het maar zacht te zeggen - uitwerking hebben.
De redenering is dat ze in héél kleine hoeveelheden diezelfde problemen juist uit de weg helpen. Een voorbeeld: als u wel eens per ongeluk met uw hand of blote kuit langs een brandnetel bent gestreken, weet u hoe naar zo’n contact kan zijn. De bladeren laten een massa kleine bultjes achter die branderig jeuken. Geen pijn om ziek te worden, maar wel hoogst hinderlijk. Volledig los daarvan bestaat er een huidaandoening -netelroos- die meestal een allergische reactie ergens op is. Het beeld is vrijwel hetzelfde: branderig jeukende bultjes in overvloed.
Volgens de homeopathische gedachtengang moet zo’n kwaal met brandnetels te genezen zijn. En inderdaad: wie Unica koopt en toepast, zal alras zijn of haar netelroos het veld zien ruimen.We hebben hier met twee beelden te doen: het ziektebeeld van netelroos én het beeld dat de aanraking met een brandnetel te zien geeft. Omdat we die brandnetel naderhand als geneesmiddel gaan gebruiken, spreken we in het laatste geval van geneesmiddelbeeld. De hele clou van de homeopathie is dus dat we bij ons ziektebeeld het passende geneesmiddelbeeld moeten zoeken. Die twee moeten elkaar zoveel mogelijk dekken. Is dat niet het geval, dan gaat het homeopathische principe niet op en helpt het middel dus ook niet. Is iemand ziek en baadt de patiënt in zijn zweet dan is er een ander middel nodig dan wanneer hij een droge, gloeiende huid heeft, ook al gaat het om precies dezelfde kwaal! Omdat die uitzoekerij nogal wat haken en ogen oplevert, hebben de artsenijbereiders complexen uitgevonden.
