(Gr. Phaidra), dochter van Minos en Pasiphaë, gemalin van koning Theseus van Athene.
Zij vatte liefde op voor haar stiefzoon Hippolytus, die haar afwees. Daarop belasterde zij op kwaadaardige wijze Hippolytus bij Theseus, die de jongen liet doden. Door wroeging gekweld maakte Phaedra toen een eind aan haar leven. Meer dan eens is de mythe van Phaedra in de literatuur bewerkt: Euripides’ Hippolytus, Seneca’s Phaedra en Racine’s Phèdre.ICONOGRAFIE Een enkele maal is Phaedra op een wandschildering afgebeeld: zij is een door smart verteerde, verlaten vrouw, die haar liefde niet beantwoord ziet.
Zie Minos, Pasiphaë, Theseus, Hippolytus
