wantrouwig

betekenis & definitie

wantrouwig - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: wan-trou-wig

1. met een gevoel dat je het niet vertrouwt
♢ wantrouwig keek hij me aan toen ik hem het pakje gaf

Bijvoeglijk naamwoord: wan-trou-wig
... is wantrouwiger dan ...
het wantrouwigst
de/het wantrouwige ...
iets wantrouwigs

Synoniemen
achterdochtig, argwanend, ongelovig, wantrouwend