Wat is de betekenis van wantrouwig?

wantrouwig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet alleen maar het gebrek aan vertrouwen maar juist ook het achterdochtig zijn ♢ Punk verwijst sinds het midden van de jaren 70 van de twintigste eeuw naar een stroming binnen de jongerencultuur die zeer wantrouwig tegen de grote ideologieën aankijkt....

wantrouwig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: wan-trou-wig 1. met een gevoel dat je het niet vertrouwt ♢ wantrouwig keek hij me aan toen ik hem het pakje gaf Bijvoeglijk naamwoord: wan-trou-wig ... is wantrouwiger da...

...

bn. bw. (-er, -st), wantrouwen koesterend of (bw.) met wantrouwen ; argwanend, achterdochtig : wantrouwig van aard; iem. wantrouwig aanzien.

bn. (met wantrouwen, achterdochtig).

(wan'trouwəch) bn. en bw. (-er, -st) met wantrouwen, achterdochtig, argwanend : een mens.

bn. en bw. (-er, -st), wantrouwen koesterend of (bijw.) met wantrouwen.

WANTROUWIG - bn. bw. (-er, -st), met wantrouwen; argwanend, achterdochtig: wantrouwig van aard; iem. wantrouwig aanzien. WANTROUWIGHEID, v. wantrouwen.