verlammen

betekenis & definitie

verlammen - regelmatig werkwoord
uitspraak: ver-lam-men

1. niet meer kunnen bewegen
♢ door die gebroken rug zijn zijn benen verlamd
1. zijn tong is verlamd
[hij kan niet meer spreken]
2. verlamd van angst, schrik
[door angst of schrik niet meer kunnen bewegen]
2. veerkracht verliezen
♢ die veer in het apparaat is verlamd

Regelmatig werkwoord: ver-lam-men
ik verlam
jij/u verlamt
hij/zij verlamt
wij/zij/jullie verlammen
ik/jij/u/hij/zij verlamde
wij/zij/jullie verlamden
hij heeft verlamd
de/het/een verlamde ....
verlammend, verlammende