Wat is de betekenis van verlammen?

verlammen - Werkwoord 1. (ov), (medisch) van het vermogen zich te bewegen beroven ♢ Dat ongeluk verlamde hem vanaf zijn middel. Woordherkomst Afgeleid van lam met het voorvoegsel ver-.

verlammen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-lam-men 1. niet meer kunnen bewegen ♢ door die gebroken rug zijn zijn benen verlamd 1. zijn tong is verlamd [hij kan niet meer spreken] ...

v., forlamje.

...

(verlamde, heeft en is verlamd), 1. lam worden : hij verlamt aan de rechterzijde ; — zijn tong is verlamd, hij kan niet meer spreken ; 2. de veerkracht verliezen : die veer, dat slot is verlamd ; — fig.: zo iets doet de energie verlammen; 3. lam maken: doorsnijding van die zenuwen verlamt de hand; &m...

verlamde, h. (1), i. (2) verlamd (1 lam maken; 2 lam worden): 1. die veer is verlamd; verlamd aan beide benen; fig. verlamd van schrik; fig. de energie verlammen, neerslaan; 2. hij verlamd aan de rechterzijde.

(verlamde, verlamd) I. (heeft) 1. lam maken, slaan: iemand aan armen en benen -; hij stond verlamd van schrik. 2. ternederslaan: dat verlamt de energie. 3. Gemz. vertikken: hij verlamt het nog iets te zeggen. II. (is) 1. lam worden: hij verlamt aan beide benen. 2. de veerkracht verliezen: die veer is verlamd.

(verlamde, heeft en is verlamd), 1. lam worden: zijn tong is verlamd, hij kan niet meer spreken; 2. lam maken; (fig.) als lam maken: de schik verlamde mij.

...