gebroken

betekenis & definitie

gebroken - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: ge-bro-ken

1. heel erg moe
♢ ik was gebroken na die reis
2. niet meer heel, in delen uit elkaar gevallen
♢ het kopje is gebroken
1. gebroken rijm
[met versregels ertussen die niet rijmen]

Algemene uitdrukkingen:
1. gebroken wit
[met een klein beetje kleur erdoor]
2. gebroken Nederlands spreken
[met een vreemd accent]
3. met gebroken stem
[door emotie aangedaan]
Bijvoeglijk naamwoord: ge-bro-ken

Synoniemen
kapot, stuk

Tegenstellingen
heel