uitsterven

betekenis & definitie

uitsterven - onregelmatig werkwoord
uitspraak: uit-ster-ven

1. op den duur ophouden te bestaan
♢ de Indische olifant sterft uit

Onregelmatig werkwoord: uit-ster-ven
het sterft uit (... het uitsterft)
zij sterven uit (... zij uitsterven)
het stierf uit (... het uitstierf)
zij stierven uit (... zij uitstierven)
het is uitgestorven
de/het/een uitgestorven ....
uitstervend, uitstervende