Wat is de betekenis van Uitsterven?

uitsterven - Werkwoord 1. ergatief het proces waarbij alle individuen van een soort de dood vinden en er een eind komt aan het bestaan van de soort ♢ Ondanks beschermingsmaatregelen van koning Clovis is de oeros in de middeleeuwen uitgestorven. Woordherkomst samenstelling van uit(bi...

uitsterven - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-ster-ven 1. op den duur ophouden te bestaan ♢ de Indische olifant sterft uit Onregelmatig werkwoord: uit-ster-ven het sterft uit (... het uitsterft) ...

Van een biedverloop: eindigen. Van ‘uitsterven’ wordt doorgaans gesproken als op dit deelscoreniveau gebeurt en er voor een van beide partijen een lucratiever contract speelbaar was.

Uitsterven is het natuurlijke proces waarbij soorten verdwijnen. Sommige soorten zijn uitgestorven door de invloed van de mens. Alle huidige soorten stammen af van soorten die inmiddels uitgestorven zijn. Zij zullen ook op hun beurt uitsterven, maar deels voorouder zijn van toekomstige soorten. Er worden twee typen uitsterven onderscheiden. Achterg...

verdwijnen van dier- en plantesoorten door uitroeiing, in het bijzonder door ingrijpen van de mens of door wijziging van omstandigheden. Verdwenen zijn bv. dodo, trekduif, oerrund, ➝ fossielen van morgen. Per dag sterven ca. 5 diersoorten uit, in 100 jaar 150.000 (= 12% van alle diersoorten), dit alles door invloed van de mens. In de natuur 1% in...

(stierf uit, is uitgestorven), (ook:) afsterven (i.h.b. van een plant).

v., útstjerre.

...

(stierf uit, is uitgestorven), door de dood van de laatste vertegenwoordiger, het laatste exemplaar, zijn bestaan eindigen (van een geslacht, een diersoort). Vgl. Uitgestorven. Oneig.: een functie laten uitsterven, doen ophouden door ontstaande vacatures niet te vervullen.