uitroeien

betekenis & definitie

uitroeien - regelmatig werkwoord
uitspraak: uit-roei-en

1. ervoor zorgen dat er niet één van overblijft
♢ de Indische olifant wordt helemaal uitgeroeid
1. het kwaad uitroeien
[ervoor zorgen dat het ophoudt]

Regelmatig werkwoord: uit-roei-en
ik roei uit (... ik uitroei)
jij/u roeit uit (... jij uitroeit)
hij/zij roeit uit (... hij uitroeit)
wij/zij/jullie roeien uit (... wij uitroeien)
ik/jij/u/hij/zij roeide uit (... ik uitroeide)
wij/zij/jullie roeiden uit (... wij uitroeiden)
hij heeft uitgeroeid
de/het/een uitgeroeide ....