uitlachen

betekenis & definitie

uitlachen - regelmatig werkwoord
uitspraak: uit-la-chen

1. spottend om iemand lachen
♢ iedereen lachte hem uit toen hij een rok ging dragen

Regelmatig werkwoord: uit-la-chen
ik lach uit (... ik uitlach)
jij/u lacht uit (... jij uitlacht)
hij/zij lacht uit (... hij uitlacht)
wij/zij/jullie lachen uit (... wij uitlachen)
ik/jij/u/hij/zij lachte uit (... ik uitlachte)
wij/zij/jullie lachten uit (... wij uitlachten)
hij heeft uitgelachen
de/het/een uitgelachen ....
uitlachend, uitlachende