uitdoven

betekenis & definitie

uitdoven - regelmatig werkwoord
uitspraak: uit-do-ven

1. niet langer branden
♢ een sigaret dooft meestal vanzelf uit
1. een uitgedoofde vulkaan
[die niet meer werkt, geen lava meer spuwt]
2. zorgen dat het niet meer brandt
♢ voordat je gaat slapen moet je het vuur uitdoven
3. zijn levenskracht verliezen
♢ langzaam doofde zijn geest uit

Regelmatig werkwoord: uit-do-ven
ik doof uit (... ik uitdoof)
jij/u dooft uit (... jij uitdooft)
hij/zij dooft uit (... hij uitdooft)
wij/zij/jullie doven uit (... wij uitdoven)
ik/jij/u/hij/zij doofde uit (... ik uitdoofde)
wij/zij/jullie doofden uit (... wij uitdoofden)
hij heeft uitgedoofd
de/het/een uitgedoofde ....

Synoniemen
blussen, doven, uitblussen, uitgaan, uitmaken

Tegenstellingen
aanmaken, aansteken, ontsteken