uitblijven

betekenis & definitie

uitblijven - onregelmatig werkwoord
uitspraak: uit-blij-ven

1. niet gebeuren, achterwege blijven
♢ een grote woedeaanval is uitgebleven

Onregelmatig werkwoord: uit-blij-ven
het blijft uit (... het uitblijft)
zij blijven uit (... zij uitblijven)
het bleef uit (... het uitbleef)
zij bleven uit (... zij uitbleven)
het is uitgebleven
de/het/een uitgebleven ....
uitblijvend, uitblijvende